Mówią mi Beti, ale to niewiele mówi. „Gleba” byłaby ksywą znaczącą. Bo jakoś tak silnie ciągnie mnie do ziemi i trudno mi utrzymać pion. Często sprawdzam, czy chodnik jest właściwie wypoziomowany. Kiedy dopuszczą konkurencję sportową: bicie głową o glebę, zdobędę medal. Z ziemniaka.
Możesz zobaczyć mnie, jak trzymam klasę, klęczącą przed drzwiami, lodówką, śmietnikiem czy kasą.
Lubię składać słowa i stykać znaczenia. Nieumiejętność liczenia zmusza mnie do płacenia kartą.
Każde wyjście to dla mnie wyprawa. Do dżungli. W nocy. Bez maczety. Z chińskim przewodnikiem.
Nie pójdę do nieba, bo boję się schodów i wysokości. Winda akurat będzie pewnie w naprawie. Mogę smażyć się w piekle. Ale tylko na głębokim oleju. I jeżeli obok będzie smażyć się karkóweczka.
Gdybym powiedziała, że nie biegam, skłamałaby: nigdy nawet nie biegłam. Ale mówię biegle. Po pongielskiemu.
Jeśli chcesz mnie lepiej poznać, zatrzymaj się albo idź obok mnie. Nie wyprzedzaj, bo nie zdołam Cię dogonić. Nie idź też za mną, bo oboje się zgubimy. Możesz mnie czasem podwieźć. Ale nie zawieść ani zwodzić.
Jeśli chcesz pokazać mi, że mnie lubisz, daj mi swój czas. Nie próbuj pomóc, próbuj zrozumieć. I bądź cierpliwy.
Kojarzysz taką nalepkę na paczkach i przesyłkach: „Uwaga, szkło!”? Ja powinnam nosić taką z napisem: „Uwaga, czujący człowiek!.” Przez to proszę, zostaw ostre słowa, uszczypliwe komentarze i szpile przed wejściem na ten blog, a wszystkim nam będzie tu dobrze i bezpiecznie.
Powyższe powiedzenia chociaż okrągłe, gładkie i błyszczące, mogą być trujące. A to dlatego, że wszystkie one pełną odpowiedzialnością za sytuację, w jakiej się znajdujemy obarczają nas samych i nie dopuszczają innych, zewnętrznych czynników. Nieprzypadkowo użyłam słowa obarczają, bo za każdym razem, gdy je słyszę, czuję, że osoba, która je do mnie kieruje za wszystko, co […]
Często słyszę te pytania na przystanku od osób starszych. W ogóle różne osoby pytają. I w różnych miejscach i sytuacjach. Ale osoby starsze jednak najczęściej. Zazwyczaj to jest ich sposób na rozpoczęcie rozmowy. Mają dużo niezgody na niepełnosprawność młodych ludzi, często mają taką wizję świata, w której ograniczenia sprawności i ból dotyczą tylko starości. Młodość […]